Ραψωδία Π΄ (στ. 684-867) - Ιλιάδα Β΄ Γυμνασίου

(βλ. στ. 698-702)

Πράγματι, στους στίχους αυτούς προοικονομείται ο θάνατος του Έκτορα από τον Πάτροκλο, η τίση (η τιμωρία του) για την ύβριν που διέπραξε. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι όταν ο άνθρωπος ξεψυχά, αποκτά προφητικές ικανότητες, έτσι προμηνύει τον θάνατο του Έκτορα, που πράγματι θα επέλθει.

(βλ. στ. 752)

Το Ιδεολογικό Στοιχείο της σκύλευσης του νεκρού Κεβριόνη αποτελεί τυπικό μοτίβο της Ομηρικής εποχής. Θεωρούσαν ότι η πιο ατιμωτική πράξη για ένα νεκρό είναι η αφαίρεση των όπλων του. Το χειρότερο βέβαια απ’ όλα ήταν ν’ ακολουθήσει διασυρμός και διαπόμπευση ή κακοποίηση του άψυχου σώματος. Γι’ αυτό και μπορούμε γύρω από ένα νεκρό διεξαχθεί ολόκληρη μάχη για την τύχη του (όπως έγινε με το σώμα του Πατρόκλου, ενώ αντίθετα η βεβήλωση του σώματος του Έκτορα κράτησε έντεκα (11) ημέρες )

Ο Έκτορας φιλοδοξεί να σκοτώσει τον Αχιλλέα, ενώ ο αναγνώστης και ο ποιητής γνωρίζει ότι, όχι μόνο, δεν θα σκοτώσει τον Αχιλλέα, αλλά θα γίνει ακριβώς το αντίθετο. Άρα υπάρχει επική ειρωνεία, γνωρίζουν οι αναγνώστες κάτι που αγνοούν οι ίδιοι οι ήρωες.

(βλ. στ. 715-716)

Στην πλατιά παρομοίωση αυτή, παρομοιάζεται η πολεμική ορμή των Αχαιών και των Τρώων στη μάχη με την ορμή δύο αντίθετων ανέμων, που συγκρούονται στα δέντρα ενός πυκνού δάσους. Έτσι μάχονται και αγωνίζονται πάνω από το σώμα του νεκρού Κεβριόνη. Με αποτέλεσμα, να εξαίρεται η γενναιότητα και η αριστεία του Πατρόκλου.

(βλ. στ. 735-739)

Υπερισχύει το τυπικό σχήμα των τριών. Ο αριθμός τρία είναι τυπικός, όχι μόνο στον Όμηρο, αλλά γενικά στις λαϊκές διηγήσεις. Ταυτόχρονα παρατηρείται πως ο Όμηρος κάνει αναφορά στον Πάτροκλο που σκότωσε είκοσι επτά (27) Τρώες. Ακόμη και εδώ ισχύει το σχήμα των τριών, εφόσον ο αριθμός είκοσι επτά (27) αποτελεί πολλαπλάσιο του τρία(3).

Τρομοκρατημένη η Ήρα από τις απειλές του Δία, προσπαθεί να πείσει τον Δία πως η ίδια δεν είχε καμία ανάμειξη στις πρωτοβουλίες του Ποσειδώνα. Έτσι, ορκίζεται στη Γη και στον Ουρανό, ως αρχέγονες μορφές που συνέθεσαν τον κόσμο. Στη συνέχεια, ορκίζεται στα νερά της Στύγας, στην ιερή κεφαλή του Δία και στη νυφική της κλίνη. Μ’ αυτό τον τρόπο, η δόλια Ήρα, πείθει τον Δία.

(βλ. στ. 688-691)

The correct answer is a combination of two traits: "Αλαζονικός, ασεβής" and two actions: "καυχιέται ότι είναι ο πρώτος μαχητής, Πάνοπλος, επιτίθεται στον πληγωμένο αντίπαλο." This suggests that the character is arrogant, disrespectful, boastful about being the first fighter, and attacks the wounded opponent.

The correct answer is a list of actions and statements made by the character in the given text. The character is shown to be deviating towards insulting terms, boasting about being the first warrior, threatening Patroclus by saying that vultures will eat him, and injuring the goddess Athena. These actions and statements demonstrate the character's aggressive and disrespectful behavior.

(βλ. στ. 687 και εξής)

The correct answer is a combination of the traits and actions described in the given text. The character is described as "γενναίος, παθιασμένος πολεμιστής" (brave, passionate warrior), "Ορμητικός, ακούραστος" (impulsive, tireless), and it is mentioned that supernatural powers are used to restrain his momentum. Therefore, the correct answer includes these descriptions and the mention of the use of supernatural powers to control him.

The correct answer includes the events of the deadly attack by Patroclus, the intervention of Apollo, Hector's involvement in the battle, the killing of Kebriones, and the battle surrounding him, known as "skylefsis". These events are significant in the context of the Iliad, as they contribute to the overall narrative and development of the story.

The correct answer includes the poet's apostrophe (second person) in lines 812-813, the realism of lines 820-821, and the extensive simile in lines 823-829.

(βλ. στ. 692, 744, 754, 787, 788, 812, 843)