Η Έξοδο - Κείμενα Α' Γυμνασίου

Το ύφος του διηγήματος είναι ζωντανό και παραστατικό, χάρη στη χρήση του δραματικού ενεστώτα και του ευθέος λόγου. Είναι, ακόμη, δραματικό, καθώς κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του κειμένου, κορυφώνονται τα συναισθήματα της αγωνίας και της έντασης, που προκαλούνται μέσα από την πλοκή των τραγικών γεγονότων. Είναι, τέλος, ιδιαιτέρως λυρικό, καθώς υπάρχει έντονη συναισθηματική φόρτιση και πολλά σχήματα λόγου που τονίζουν την τραγικότητα των γεγονότων που εξιστορούνται.

Βλ. Ανάλυση 1ης Ενότητας (video).

Βλ. Εισαγωγή στο έργο (video).

Η γλώσσα του κειμένου είναι μία πλούσια, ζωντανή και έντονα συναισθηματικά φορτισμένη δημοτική γλώσσα. Παρατηρείται η χρήση του καθημερινού λεξιλογίου της εποχής, ενώ παράλληλα το κείμενο διανθίζεται και από αρκετούς ιδιωματικούς τύπους.

Βλ. Ερώτηση 2 σελ. 75 (video).

Βλ. Ερώτηση 1 σελ. 75 (video).

Πρόκειται για μία παρομοίωση (=Όταν συσχετίζεται η ιδιότητα ενός προσώπου ή ενός αντικειμένου με κάτι άλλο πολύ γνωστό, που έχει την ίδια ιδιότητα, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Η παρομοίωση αρχίζει με τις λέξεις σαν, καθώς, όπως και με το σαν να, στην περίπτωση που έχουμε υποθετική παρομοίωση.).

Βλ. Ανάλυση 2ης Ενότητας (video).

Πρόκειται για ένα ασύνδετο σχήμα (=Κάποιοι ίδιοι όροι, π.χ. λέξεις ή και ολόκληρες προτάσεις, παρατίθενται δίπλα-δίπλα, χωρίς να υπάρχει κάποιος σύνδεσμος ανάμεσά τους.

The correct answer is a combination of three words: "αποφασιστική" (decisive), "θαρραλέα" (brave), and "πιστή στο υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας" (faithful to the ultimate ideal of freedom). These words describe the character or personality of someone. The other options, "δειλή" (cowardly) and "αναίσθητη" (insensitive), do not fit the context of being faithful to the ideal of freedom.

Πρόκειται για ένα χιαστό σχήμα (=Δύο λέξεις ίδιες ή δύο λέξεις ίδιας κατηγορίας επαναλαμβάνονται, παρατίθενται δίπλα-δίπλα, με αντίστροφη σειρά. Πιο συγκεκριμένα, παρατίθενται δύο ζεύγη εννοιών και η τρίτη έννοια αντιστοιχεί στη δεύτερη, ενώ η τέταρτη στην πρώτη (σε σχήμα Χ).).

Η Μεσολογγίτισσα Μάνθα δεν ήταν η μόνη που χαρακτηριζόταν από ηρωισμό, λεβεντιά, ακλόνητη αποφασιστικότητα και πνεύμα αυτοθυσίας. Αντιθέτως, υπήρχαν πολλές ακόμη γυναίκες, οι οποίες έδειξαν μεγάλη γενναιότητα και επέλεξαν να δώσουν και την ίδια τους τη ζωή για την πατρίδα και την ελευθερία.
Βλ. και Ανάλυση 1ης Ενότητας (video).

«Το Μεσολόγγι τοιμάζεται να βγει» αντί «Οι Μεσολογγίτες τοιμάζονται να βγουν». Η φράση αποτελεί μία μετωνυμία (=Όταν οι λέξεις δεν χρησιμοποιούνται με την αρχική τους σημασία, αλλά με διαφορετική, που έχει βέβαια κάποια σχέση με την αρχική. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται το όνομα του δημιουργού αντί για το δημιούργημα, αυτό που περιέχει κάτι (το περιέχον) αντί για το περιεχόμενο κτλ.).

Βλ. και Λεξιλόγιο Λογοτεχνικών Όρων στο κεφάλαιο «Γνωριμία με τα Κείμενα Α’ Γυμνασίου».

Η φράση αποτελεί μία μεταφορά (=σχήμα λόγου, σύμφωνα με το οποίο η ιδιότητα ενός προσώπου (ζώου, πράγματος, αφηρημένης έννοιας) μεταφέρεται σε άλλο πρόσωπο (ζώο, πράγμα, αφηρημένη έννοια).

Πρόκειται για μία προσωποποίηση (=όταν αποδίδονται ανθρώπινες ιδιότητες σε ζώα, φυτά, πράγματα. Αυτό το σχήμα λόγου χαρίζει ζωντάνια και κίνηση σε άψυχα αντικείμενα ή αφηρημένες έννοιες και καθιστά το λόγο ενός κειμένου ζωντανό, παραστατικό και πρωτότυπο.).