Pharmacology(I) 781-800

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ფერად გარსსა და რქოვანას შორის არსებული კუთხის გახსნას, რაც იწვევს თვალშიდა სითხის დრენაჟის გაუმჯობესებას;

პილოკარპინი გამოიყენება ნაწლავის ატონიის დროს.

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ირგვლივი კუნთის მოდუნებას და მიოზს

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ირგვლივი და რადიალური კუნთის შეკუმშვას და მიოზს;

ადრენალინი იწვევს ბრონქოდილატაციას ბეტა2-ადრენორეცეპტორებზე მოქმედებით;

ადრენალინი იწვევს ტაქიკარდიას Gი ცილის აქტივაციით;

ადრენალინი იწვევს ტაქიკარდიას Gქ ცილის აქტივაციით;

ადრენალინი იწვევს ბრონქოდილატაციას ბეტა1-ადრენორეცეპტორებზე მოქმედებით;

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ფერად გარსსა და რქოვანას შორის არსებული კუთხის გახსნას, რაც იწვევს თვალშიდა სითხის დრენაჟის გაუმჯობესებას

პილოკარპინი გამოიყენება ნაწლავის ატონიის დროს

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ირგვლივი კუნთის მოდუნებას და მიოზს

პილოკარპინი ხელს უწყობს თვალის ირგვლივი და რადიალური კუნთის შეკუმშვას და მიოზს

Gq ცილა.

Gs ცილა

Gi ცილა.

Gt ცილა

პოტენცირდება ტრიციკლური ანტიდეპრესანტებით;

მოიცავს ზოგიერთი არტერიოლების გაფართოებას;

პოტენცირდება მონოამინოქსიდაზა “B” (მაო-“B”)-ს ინჰიბიტორებით

იწყება მისი სინაფსიდან მიტაცების შედეგად;

იტფ3

დაგ-ი.

ცგმფ

ცამფ-ი.

ფოსფოლიპაზა C

ადენილატციკლაზა.

მიოზინის მსუბუქი ჯაჭვების კინაზა

გუანილატციკლაზა.

Gs ცილა.

Gq ცილა.

Gi ცილა.

Gt ცილა.

ადენილატციკლაზა

ფოსფოლიპაზა C

გუანილატციკლაზა.

მიოზინის მსუბუქი ჯაჭვების კინაზა.

ნიკოტინური რეცეპტორების აგონისტები კლინიკურ პრაქტიკაში რეგულარულად არ გამოიყენება;

ნიკოტინური რეცეპტორების ანტაგონისტები (განგლიობლოკატორები) კლინიკურ პრაქტიკაში ძალიან ხშირად გამოიყენება

მუსკარინული რეცეპტორების აგონისტი – პილოკარპინი ისევე, როგორც ბეტანექოლი, ხშირად გამოიყენება შარდის ბუშტის ატონიის შემთხვევაში;

ატროპინის გვერდითი ეფექტებია: სალივაციის გაძლიერება, ბრადიკარდია, კუჭის წვენის სეკრეციის გაზრდა

იპრატროპიუმი ატროპინთან შედარებით უფრო სელექციური მოქმედებით გამოირჩევა ბრონქების მიმართ;

იპრატროპიუმი სკაპოლამინთან შედარებით უკეთესად აღწევს ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერში

იპრატროპიუმის ბრონქოდილატაციური ეფექტი რეალიზდება მ1- ქოლინორეცეპტორების ბლოკადით;

იპრატროპიუმის მოქმედებით ადგილი აქვს ცამფ-ის წარმოქმნის შემცირებას

იწვევს ბრონქოდილატაციას;

იწვევს ჰიპერსალივაციას

იწვევს გულის რითმის გაიშვიათებას;

აცეტილქოლინის რეცეპტორების პირდაპირი აგონისტია;

ეფედრინის მოქმედებას უკავშირდება ტაქიფილაქსიის ფენომენი

ადრენალინის გამოყენების ჩვენებაა კარდიოგენული და ჰემორაგიული შოკი;

ალფა-ბლოკატორების მოქმედების ფონზე ადრენალინის ჰიპერტენზიული მოქმედება ძლიერდება.

ეფედრინი წარმოადგენს პირდაპირი მოქმედების ადრენომიმეტურ საშუალებას;

პრაზოზინი წარმოადგენს პოსტსინაფსური ლოკალიზაციის ალფა1- ადრენობლოკატორს;

ტამსულოზინის გამოყენება არ შეიძლება წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის დროს

ატენოლოლი არასელექციური ბეტა-ადრენობლოკატორია.

პრაზოზინი გამოიყენება გულის არითმიების სამკურნალოდ;

ნორადრენალინი მაღალ დოზებში იწვევს არტერიული წნევის მომატებას და ტაქიკარდიას;

ნორადრენალინი მაღალ დოზებში იწვევს არტერიული წნევის მომატებას და ბრადიკარდიას;

მაო “B” იწვევს დოფამინის მეტაბოლიზმს

მაო “A” იწვევს ნორადრენალინის და სეროტონინის მეტაბოლიზმს;

იპრატროპიუმი ატროპინთან შედარებით უფრო სელექციური მოქმედებით გამოირჩევა ბრონქების მიმართ;

იპრატროპიუმი სკაპოლამინთან შედარებით უკეთესად აღწევს ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერში

იპრატროპიუმის ბრონქოდილატაციური ეფექტი რეალიზდება მ1 ქოლინორეცეპტორების ბლოკადით;

იპრატროპიუმის მოქმედებით ადგილი აქვს ცამფ-ის წარმოქმნის შემცირებას

ატენოლოლი იწვევს ადენილატციკლაზას აქტივობის დაქვეითებას;

ფენოქსიბენზამინი ელექტროსტატიკური კავშირით უკავშირდება ადრენორეცეპტორებს;

პინდოლოლს არ გააჩნია შინაგანი სიმპათომიმეტური აქტივობა

პროპრანოლოლი, ბისოპროლოლი და მეტაპროლოლი ააქტივებს Gს ცილას და იწვევს ბრადიკარდიას

დობუტამინს სელექციური მოქმედება გააჩნია ბეტა1-ადრენორეცეპტორების მიმართ;

დობუტამინის დანიშვნა არ შეიძლება მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს, განსაკუთრებით კარდიოგნული შოკის შემთხვევაში;

დობუტამინს ერთნაირი აფინურობა გააჩნია ბეტა1 და ბეტა2-ადრენორეცეპტორების მიმართ;

დობუტამინი Gი ცილის გააქტივებით ხელს უშლის გულის კუნთში Ca 2+-ის იონების შესვლას, ხსნის K+-ის არხებს და იწვევს ჰიპერპოლარიზაციის მოვლენებს.

ნორადრენალინი ააგზნებს ბეტა1, ალფა1, ბეტა2 და მ1 რეცეპტორებს.

ბეტა2ადრენორეცეპტორები ლოკალიზებულია ჩონჩხის კუნთების სისხლძარღვებში, ბრონქებში;

ბეტა1-ადრენორეცეპტორები ლოკალიზებულია – სისხლძარღვებში;

ალფა1-ადრენორეცეპტორები ლოკალიზებულია – ბრონქებში, თვალის ირგვლივ და ცილიალურ კუნთებში;