Από μια ζήλια έγινε ο Τρωικός Πόλεμος («γιατί να πάρει εκείνη η τσούλα το μήλο;»), από μια ζήλια έγινε κι ο Πελοποννησιακός («τι ωραία μπαράκια που έχει η Αθήνα, ενώ εμείς στη Σπάρτη τίποτε»). Από ζήλια έπεσε η Κωνσταντινούπολη («θα μάθουμε ποτέ κι εμείς να φτιάχνουμε μπακλαβά;»), από ζήλια έγινε και το Περλ Χάρμπορ («κοίτα τι αμμουδιές που έχει η καριόλα η Χαβάη!...»). Στη ζήλια στηρίζονται ως τις μέρες μας και οι σχέσεις. Πως είπατε; Όχι η δική σας; Για να δούμε…